۲۱۷۰

کتاب ده گفتگو* رو دوست دارم چون حرفها و ایده ها ی برخی نویسنده ها همیشه برام جالب توجه بوده...

بخصوص گفتگو با شولوخف که اغلب کارهای برگردان شده ش به فارسی رو مطالعه کردم و سالها پیش که غرق ادبیات روس بودم از نویسندگان محبوبم بود. 

توی قسمت گفتگو با شولوخف مصاحبه گر پرسیده ، میخائیل الکساندرویچ ، بهترین توصیه ای که می توانید برای نویسندگان جوان داشته باشید چیست...

شولوخف پاسخ داده، اینکه از نویسندگی دست بکشند... اذعان کرده که نویسندگان خوبی هم در کشورها هستند اما معتقد ه که اغلب اونها فقط کاغذ هدر میدند... حیف که نیست درحال حاضر ببینه چقدر ایدئولوژی و سلیقه ش در این زمینه درست از آب درومده...

نقل قول جالبی هم از برنارد شاو کرده که معتقد بوده بیشتر نویسندها تبدیل به کوتوله های اخلاقی شدند...

تعبیر جالبی ه بنظرم.‌..و خیلی جای حرف داره...

سؤال دیگری هم برام خیلی جذاب بود چون هم دن آرام و هم سرنوشت یک انسان از شولوخف ، آثار مورد علاقه من از این نویسنده بودند...

پاسخ شولوخف در برابر این سوال که آیا سرنوشت یک انسان یکی از عزیزترین هایتان است؟ منفی بود و گفت «  آنچه که از همه دشوار تر بدست آید عزیزتر از همه است. دن آرام بخصوص قسمت پایانی آن برایم عزیزترین است زیرا دستیابی به آن مشکل بود».

قبل از خوندن ادامه متن می دونستم پاسخش  دن آرام خواهد بود...

چون برجستگی حاکم بر کار دن آرام همیشه توی ذهنم هست‌‌‌...

*این کار رو احمد پوری به فارسی برگردانده از نشر چشمه