۲۱۷۴

داشتم توی همون کوچه ی قدیمی و باریک و تاریک همیشگی ه کابوس هام می دویدم...از ترس پشت سر...

پیچ در پیچ...

صدای نفسهام رو می شنیدم...صدای پاهام...

از این کابوس بیشتر از کابوس های دیگه م وحشت دارم.

چشمهام درد گرفتند...

دیروز که آروم شده بودند فکر کردم دردش افتاده...

باید ببندمشون...

امیدوارم آسیب کمی پیش اومده باشه برای مردم...